تفاوت روانشناس و روانپزشک چیست؟
تفاوت روانشناس و روانپزشک چیست؟ اصطلاحات “روانشناس” و “روانپزشک” معمولا به جای یکدیگر برای توصیف هر کسی که خدمات درمانی ارائه می دهد به کار می رود ، اما این دو حرفه و خدماتی که ارائه می دهند از نظر محتوا و دامنه متفاوت هستند. روانپزشکان پزشکانی هستند که دارای مدرک پزشکی و قادر به تجویز داروهایی هستند، که این موارد را همراه با روان درمانی انجام می دهند، اگرچه مداخلات پزشکی و دارویی اغلب مورد توجه آنها است. اگرچه بسیاری از روانشناسان دارای مدرک دکترا هستند، اما آنها پزشک نیستند و اکثر آنها نمی توانند دارو تجویز کنند. بلکه آنها فقط روان درمانی را ارائه می دهند که ممکن است شامل مداخلات شناختی و رفتاری باشد.
تفاوت روانشناس و روانپزشک: آموزش و مدارک تحصیلی
در رابطه با تفاوت روانشناس و روانپزشک باید بگوییم، در حالی که روانشناسان و روانپزشکان ممکن است برخی از مسئولیت های منطبق مانند انجام روان درمانی و انجام تحقیقات را داشته باشند، اما پیشینه لازم برای انجام آنها متفاوت است.
الزامات روانشناسان
در رابطه با تفاوت روانشناس و روانپزشک باید بگوییم، روانشناسان دوره های تحصیلات تکمیلی روانشناسی را می بینند و یا دکترای خود را دنبال می کنند. آنها دارای مدرک دکتری در زمینه روانشناسی بالینی یا مشاوره هستند. دوره های دکترا به طور معمول پنج تا هفت سال طول می کشد و در بیشتر کشورها روانشناسان برای کسب مجوز به یک دوره کارآموزی یک یا دو ساله اضافی نیاز دارند. روانشناسان در طول دوران تحصیل خود دوره های مربوط به رشد شخصیت، روش های تحقیق روانشناختی، رویکردهای درمانی، نظریه های روانشناسی، درمان های شناختی و درمان های رفتاری و سایر موضوعات را می گذرانند. آنها همچنین یک دوره کارآموزی یک یا دو ساله را پشت سر می گذارند و پس از آن یک دوره تمرین تحت نظارت را انجام می دهند.
الزامات روانپزشکان
در رابطه با تفاوت روانشناس و روانپزشک باید بگوییم، روانپزشکان پزشکانی هستند که آموزش های ویژه ای در ارزیابی، تشخیص، درمان و پیشگیری از بیماری های روانی دارند. دانشجویان برای اینکه بتوانند روانپزشک شوند، ابتدا مدرک کارشناسی را در رشته پزشکی دریافت می کنند و سپس تخصص خود را در حوزه روانپزشکی دریافت می کنند. آنها پس از اتمام دوره آموزش پزشکی خود، چهار سال دیگر دوره آموزش دستیاری را در زمینه بهداشت روان به پایان می رسانند. این دوره اغلب شامل کار در واحد روانپزشکی یک بیمارستان است. آنها همچنین با طیف گسترده ای از بیماران از کودکان تا بزرگسالان که ممکن است دارای مشکلات رفتاری، مشکلات عاطفی یا نوعی اختلال روانپزشکی باشند، کار می کنند. در طی این دوره پزشکی، افراد متخصص روانپزشکی آموزش و تمرین می بینند که چگونه بیماری های مختلف روانپزشکی مانند افسردگی حاد، اختلال بعد از حادثه، اختلال قبل از حادثه، اسکیزوفرنی و اختلال دو قطبی را تشخیص داده و آن را درمان کنند.
تفاوت روانشناس با روانپزشک: تجویز دارو
در رابطه با تفاوت روانشناس و روانپزشک باید بگوییم، دیگر فرق روانشناس و روانپزشک این است که روانپزشکان می توانند داروهایی را تجویز کنند، در حالی که در بیشتر کشور های جهان، روانشناسان نمی توانند. روانپزشکان به دلیل این که یک دوره پزشکی را مانند دیگر پزشکان متخصص پشت سر گذاشته اند و همچنین دوره تخصص خود را در دانشکده پزشکی تحصیل کرده اند، می توانند برای بیماران خود دارو تجویز کنند. روانشناسان به دلیل آن که دارای مدرک پزشکی نیستند، نمی توانند برای بیماران خود دارو تجویز کنند.
تفاوت روانشناس و روانپزشک: روش های درمان
در رابطه با تفاوت روانشناس و روانپزشک باید بگوییم، در حالی که این دو حرفه از هم متمایز هستند، روانشناسان و روانپزشکان هر دو نقش مهمی در درمان سلامت روان دارند. اکثر اوقات آنها با همکاری یکدیگر کار می کنند تا بهترین درمان ممکن را برای فرد بیمار فراهم کنند.
به عنوان مثال بیماران ممکن است با مراجعه به روانپزشک مراقبت های اولیه خود در مورد علائم روانشناختی که تجربه می کنند شروع کنند. سپس روانپزشک آنها ممکن است آنها را برای ارزیابی بیشتر به روانشناس ارجاع دهد. این روانشناس ممکن است بیمار را قبل از مراجعه به روانپزشکی که می تواند داروها را تجویز و نظارت کند، مشاهده و ارزیابی کند و بیماری او را تشخیص دهد.
در رابطه با تفاوت روانشناس و روانپزشک باید بگوییم، روانشناس و روانپزشک ممکن است با هم کار کنند، روانشناس مداخلات رفتاری را ارائه می دهد و روانپزشک دارو را تهیه یا تنظیم می کند تا به بهترین وجه علائم بیمار را برطرف کند. نوع روش مورد نیاز اغلب به شدت علائم و نیازها و خواسته های بیمار بستگی دارد.
طبق تحقیقات انجام شده، ترکیب روش های درمانی یعنی هم درمان به وسیله روانشناس و هم درمان به وسیله روانپزشک، برای بیمار نتیجه بخش تر و مقرون به صرفه است.
چه کسانی باید به روانپزشک مراجعه کنند؟
در پاسخ به این سوال که چه کسانی باید به روانپزشک مراجعه کنند، اجازه دهید به شما بگوییم روانپزشک کیست و چه تخصصی دارد. روانپزشک، پزشکی است که دارای مدرک پزشکی در حوزه تخصصی روحی و روانی است. مانند هر پزشک دیگری، روانپزشک نیز می تواند بیمار را آزمایش کند و برای او دارو تجویز کند. تفاوت روانپزشک با روانشناس این است که روانشناس فاقد مدرک پزشکی است و او نمی تواند برای بیماران دارو تجویز کند. روانپزشک در طی مراحل درمان بیمار می تواند از روانشناسان یا مشاوران نیز کمک بگیرد.
کسانی به روانپزشک نیاز دارند که از اختلالات شدید روانی رنج می برند. این افراد در واقع بیمارانی هستند که مشکلات و اختلالات روحی و روانی آنها به مرحله ای رسیده است که دیگر توسط روانشناس قابل درمان نیست. یعنی بیماری این افراد حتما باید توسط روانپزشک پیگیری و درمان شود. زیرا در این مرحله دیگر روانشناس نمی تواند تنها با جلسات مشاوره بیماری را کنترل کند. یعنی بیماری آنقدر پیشرفته شده است که برای درمان به دارو درمانی نیاز است. در این مرحله روانپزشک وارد می شود. لازم است بدانید در طی فرایند درمان توسط روانپزشک، ممکن است جلسات مشاوره با روانشناس نیز همزمان انجام شود تا نتیجه ی مطلوب حاصل شود.
تفاوت روانشناس و روانپزشک و روانکاو
در زمینه های مختلف بهداشت روان متخصصین زیادی مشغول فعالیت هستند. روانپزشک (Psychiatrist)، روانشناس (Psychologist)، روانکاو (Psychoanalyst)، روان‌داروشناس (سایکوفارماکولوژیست (psychopharmacologist)) و مددکار اجتماعی (Social worker) تعدادی از این متخصصان هستند و هر کدام با مشکلات روحی و روانی خاص و متفاوتی سر و کار دارند. اصطلاح روان درمانگر برای تمامی کسانی که در حوزه ی بهداشت روان فعالیت می کنند می باشد. این افراد در مجموع برای درمان بیماری ها و مشکلات هیجانی و مشکلات رابطه ، عادت های ناسالم ، استرس ، و غیره آموزش دیده اند . یک روان درمانگر با توجه به آموزش و تخصصی که دیده است در یکی از زمینه های روانپزشکی، روانشناسی، مددکاری اجتماعی و روانکاوی فعالیت دارد. در اینجا به تفاوت روانشناس و روانپزشک و روانکاومی پردازیم.
تعریف روانپزشکی
بررسی مشکلات بهداشت روان، تشخیص، مدیریت و پیشگیری از آن یعنی علم روانپزشکی . یک روانپزشک روی درمان بیمار بوسیله دارو تمرکز دارد که به همین دلیل گاهی به آن ها روان دارو شناس هم گفته می شود . روانپزشک ها با گفتار درمانی سر و کاری ندارند و اگر یک بیمار به گفتار درمانی نیاز داشته باشد باید به روانشناس یا روانکاو مراجعه کند .
تحصیلات روانپزشک
یک روانپزشک دارای مدرک پزشکی بوده و می‌تواند برای بیماری های روانی دارو تجویز کند. برای گذراندن دوره های آموزشی مربوط به این رشته تحصیلی باید به مدت 4 سال در رشته پزشکی تحصیل کرده و بعد از سپری کردن این مدت، 1 سال دوره کار آموزی یا انترنی را سپری کند و بعد از آن حداقل به مدت 3 سال را به عنوان آموزش رزیدنتی روانپزشکی بگذراند . پس تفاوت روانپزشک و روانشناس در تحصیلات نیز هست. روانپزشک باید بتواند مشکلات بهداشت روانی را از بیماری هایی که همزمان در زمینه مشکلات روانی پدیدار می شوند تفکیک کند. و اثرات این بیماری را روی بیماری های جسمی مانند فشار خون بالا ، بیماری های قلبی ، قند خون و مشکلات خواب و مشکلات کبد کنترل کند . برخی از اختلالات روانی مانند افسردگی و ترس و اظطراب و اختلال دو قطبی با دارو قابل درمان و کنترل هستند و گاهی بیمار به هردو یعنی هم دارو و هم روان درمانی نیاز دارد.
یک روانشناس به صورت تخصصی در رشته روانشناسی تحصیل کرده است و تفاوتش با روانپزشکان در این است که پزشک نیستند و صلاحیت تجویز دارو و نوشتن نسخه و امور پزشکی را ندارند و به همین خاطر معمولا روانشناسان در مطب خود با یک روانپزشک که می تواند بیماری های روانی را درمان کند همکاری دارند.
تعریف روانشناسی
بررسی و مطالعه در مورد ذهن و رفتار آدمی را روانشناسی می گویند. یعنی افراد چگونه رفتار می کنند فکر میکنند و واکنش نشان می دهند . در واقع تمام حالات رفتاری و واکنش ها و تعاملات است.
تحصیلات یک روانشناس چیست ؟ تفاوت روانشناس و روانپزشک
شیوه های ارزیابی و درمان اختلالات هیجانی در دوره های آموزشی به دانشجویان آموزش داده می شود و بعد از پایان این دوره ، دوره انترنی یا کارآموزی را در مدت 2 سال سپری کرده و سپس گذراندن دوره های زیادی در مورد اصول و روش های درمانی و نظریه های روانشناسی و رفتار درمانی ضرورت دارد. یک روانشناس در حوزه های مختلف روانشناسی آموزشی ، بهداشت روان تخصص دارد و می تواند در بخش های درمانی روانشناسی بالینی و مشاوره و مشاوره سلامت خانواده و مشاوره قانونی تخصص بگیرد . روانشناس به ما کمک می کند درک درستی از مشکلات داشته باشیم و علت های آن را شناخته و از تشدید آن جلوگیری کنیم. و خلاصه اینکه روانشناس پزشک نیست روش های روانشناس مستقیم روی مدیریت استرس و اضطراب و درمان اعتماد به نفس ضعیف و غیره می باشد.
نظریه فروید مبنی بر این است که دلیل تمای بیماری های روانی خاطرات دردناکی است که از کودکی در ضمیر ناخودآگاه ما وجود دارد . روانکاو ها با امور هیجانی در بیماران سر و کار دارند و تفاوت این دو در نوع عملکرد آن ها برای درمان یک بیمار است. تفاوت روانشناس و روانپزشک در نحوه درمان نیز می باشد.
تعریف روانکاوی
روانکاوی توسط فروید ابداع شد و روشی است که در آن در ناخودآگاه فرد برای پیدا کردن منبع اصلی مشکلانش جستجو می شود. یک روانکاو ملاقات خود با بیمارش را به هفته ای حداقل سه تا پنج بار ملاقات می رساند.
تحصیلات روانکاو و تفاوت روانشناس و روانپزشک
بعد از دریافت مدرک روانشناسی باید، آموزش‌های بسیارگسترده‌ای را در اصول درمانی عمقی و ریشه یابی مشکلات افراد ادامه دهد و تخصص ببیند و حتی گاهی دانشجویان روانکاوی تحت روانکاوی عمیق قرار می گیرند. بعضی از مردم فکر می کنند که روانکاو تنها به حرف های درمان جو گوش می دهد و نظرات و توصیه هایی را به آن ها منتقل میکنند اما اصلا اینگونه نیست روانکاو چگونگی تقویت ترس که منجر به تعامل با دیگران می شود را یاد می دهند و به دنبال راه های جدیدی برای دیدن خود درون در فرد هستند . گاها در فیلم ها و برنامه های تلویزیونی مشاهده می شود که روان درمانگر بیمار خود را مبل راحتی خوابانده و فرد اسرار قلبش را برای درمانگر بازگو می کند اما اصلا اینطور نیست و واژه درمان و روان درمانی واژه ایست فراگیر که شامل تمام روش های درمانی و دارویی می باشد. در تفاوت روانشناس و روانپزشک باید به موارد زیادی دقت کرد.
تعریف مشاور تفاوت روانشناس و روانپزشک
مشاور، با استفاده از فنون علم روانشناسی به افراد در انتخاب و تصمیم گیری در مراحل مختلف زندگی کمک می کند. اگر به اختلال روانی مانند اضطراب و افسردگی مبتلا شده باشید مشاور نمی تواند به شما کمک کند و برای درمان باید به روانشناس مراجعه کنید. مشاوره تحصیلی و دانشجویی و شغلی، مشاوره خانواده و زوج درمانی نیز از اموری است که توسط روانشناس و مشاور انجام می شود .
تفاوت روانشناس و مشاور
افرادی که برای مشاوره مراجعه می کنند در زندگی خود مشکلات جدی نداشته و دنبال راهنمایی و راه حل هستند. مشاوره کمک میکند انتخاب درستی از مسایل داشته باشیم و به دلیل انتخاب های اشتباه در گذشته در حال حاضر نیاز به ریشه یابی و تحلیل دقیق هستیم و این امر توسط روانشناس انجام می شود . در حالی که مشاور اختلالات روانشناختی را درمان نمی کند و این امر در حوزه کاری و شغلی روانشناس و روانپزشک می باشد. گاها افراد دو کلمه روانشناس و مشاور را به جای هم استفاده می کنند و می گویند به مشاور مراجعه می کنم و گاهی حتی خود روانشناسان و مشاوران هم از این دو کلمه به جای هم استفاده می کنند . درحقیقت مشاوره و روان شناسی با تمام جنبه های زندگی افراد در ارتباط بوده و هسته اصلی یک زندگی سالم سلامت روانی می باشد .
و به طور دقیق فرق بین آن ها این است مشاور راهنمایی می کند و روانشناس و روانپزشک درمان را برعهده دارند. روانشناسان از راه روان درمانی و اموری که نیاز به تجویز دارو ندارند درمان را انجام می دهند و روانپزشک بوسیله تجویز دارو این کار را انجام می دهد. حق تجویز دارو فقط بر عهده روانپزشک است و روانشناس و مشاور این حق را ندارند. مشاوره یک جریان یادگیری بین 2 نفر است و مشاور با دانشی که دارد تلاش می کند تا نیاز های مراجعه کننده را بیشتر بشناسد و آن را برآورده کند. در اینجا تفاوت روانشناس و روانپزشک، مشاور و روانکاو را بررسی نمودیم.
چه کسانی نیاز به روانپزشک دارند – فرق روانشناس و مشاور – تفاوت روانشناس و روانپزشک و روانکاو – تفاوت روانپزشک با متخصص اعصاب و روان – ادامه تحصیل از روانشناسی به روانپزشکی
