اختلال سوء مصرف مواد
اختلال سوء مصرف مواد شامل الگوهای مخربی است که فرد با وجود درگیری با مشکلات و عوارض ناشی از مصرف مواد مخدر، همچنان به استفاده ار آن ادامه می دهد. اختلالات حاصل از مصرف مواد مخدر می تواند بر تمام اقشار و گروه های سنی جامعه تاثیر منفی داشته باشد. این اختلال نیز در هر حال قابل درمان است و زمانی اتفاق می افتد که فرد از الکل یا ماده ی مخدر دیگری استفاده می کند که منجر به ایجاد مشکلات متعددی در محل کار، خانه و اجتماع پیرامونش می شود. این مواد می تواند شامل الکل، کافئین، حشیش، داروهای آرام بخش، خواب آور یا ضد اضطراب، محرک ها شامل آمفتامین و کوکایین، مواد افیونی، شیشه، تنباکو و سایر مواد اعتیاد آور باشد. اختلال سوء مصرف مواد مخدر و مشکلاتی که استفاده از آنها برای فرد مبتلا ایجاد می کند، از نظر اجتماعی و عملکرد کاری یا تحصیلی حائز اهمیت است. اختلالات مصرف مواد مخدر در جامعه همواره دارای پیامدهای منفی می باشد. فرد پس از وابستگی جسمی یا روانی و یا هر دوی اینها به مواد مخدر برای دستیابی به یک اثر خاص، به مقدار بیشتری از آنها نیاز پیدا می کند. در نتیجه با قطع ناگهانی مصرف مواد و ترک آن، علائم خاص جسمانی، روانی و یا هر دو در فرد مشاهده می شود. وابستگی جسمی حالیتی است که ممکن است با استفاده ی طولانی مدت بسیاری از داروها از جمله بسیاری از داروهای تجویز شده تحت نظر پزشک نیز رخ دهد. در نتیجه وابستگی جسمی در نفس خود اعتیاد محسوب نمی شود اما می تواند با اعتیاد همراه باشد. به عبارتی می توان وابستگی را اولین مرحله ی اعتیاد در نظر گرفت. اختلال مصرف مواد مخدر وضعیتی است که با فرد با وجود پیامدهای مضر، به استفاده ی کنترل نشده از یک ماده ادامه می دهد.