اختلال اسکیزوئید
اختلال شخصیت اسکیزوئید یک بیماری نسبتا نادر محسوب می شود. افراد دچار به این اختلال از شرکت و همراهی در فعالیت های اجتماعی اجتناب می کنند. اختلال اسکیزوئید یک بیماری مزمن و فراگیر است که با انزوای اجتماعی و احساس بی تفاوتی و بی اهمیتی نسبت به دیگران مشخص می شود. افراد مبتلا به این اختلال مشاغلی را انتخاب می کنند که در آن تنها باشند؛ کارهایی مثل کارمند کتابخانه، آزمایشگاه، متصدی بایگانی و مامور نگهبانی شب. آنها این گونه شغل ها را از روی علاقه انتخاب نمی کنند بلکه از آنجایی که می توانند تنها باشند و دوری از دیگران را حفظ کنند، انتخاب می کنند و به این ترتیب عملکرد خوبی نیز در کارشان دارند. این افراد عمدتا به عنوان افرادی گوشه گیر شناخته می شوند که تمایل به دوری از موقعیت های اجتماعی دارند و از هر گونه تعامل با دیگران گریزان هستند.گرچه دلایل ابتلا به اختلال شخصیت اسکیزوئید مشخص نیست اما ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز این اختلال نقش دارند. شخصیت هر فردی توسط گروهی از عوامل نظیر صفات و تمایلات ارثی، تجربیات دوره ی کودکی، سبک های فرزندپروری، تحصیلات و تعاملات اجتماعی شکل می گیرد. افراد مبتلا به اسکیزوئید در روابط اجتماعی بی تفاوت هستند و از ارتباط با دیگران دوری می کنند. این افراد اغلب تنها بوده و به کارهای انفرادی بیشتر علاقه نشان می دهند. آنها احساسات و هیجانت خود را کمتر بروز می دهند به همین دلیل ازنظر دیگران آنها خجالتی به نظر می رسند. این افراد دوست صمیمی و نزدیک ندارند و یا اگر دوستی داشته باشند عموما ارتباط کمی با او دارند. آنها با خانواده ی خود نیز ارتباطی سطحی دارند و اساسا تمایلی به ازدواج ندارند. افراد مبتلا به این اختلال میل جنسی ندارند و اگر ازدواج کنند صرفا به عنوان تکلیف و وظیفه به آن نگاه می کنند.