ریشه نشخوار فکری
برای تعریف مفهومی و عملیاتی نشخوار فکری می توان گفت که این فرآیند به معنای فکر کردن مداوم درباره ی یک معضل خاص شکل می گیرد که اغلب موضوعی غم انگیز و ناراحت کننده است. این حالت یک عادت منفی ذهن است که به معنای تمرکز زیاد فرد به علائم و دلایل پریشانی است. از عوارض نشخوار فکری این است که فرد دچار اختلال، توجه زیادی به درد داشته و ذهن تاریکی دارد. ریشه نشخوار فکری می تواند مسائل مختلفی باشد. نشخوار فکری می تواند زمینه ساز بروز افسردگی و استرس باشد. نشخوار فکری در افراد مانند نواری است که گیر کرده و مدام یک آهنگ را پخش می کند. این تکرار می تواند بحثی باشد که با دوستتان داشته اید و یا اشتباهات گذشته که مدام در ذهن تان تکرار می شود. این افراد درباره ی وضعیت ها و اتفاقات زندگی خود بسیار و بیش از حد فکر می کنند. موضوعات مختلفی می تواند دست مایه ی این حالت باشد از جمله مسائل کاری، یا رابطه ی شخصی یا خانوادگی. وقتی افراد برای مدت طولانی نشخوار فکری می کنند، ممکن است اطرافیان از دست آنها خسته شده و حتی گاه حمایت خود را از فرد دریغ نمایند. تفاوت نشخوار فکری و وسواس فکری این است که نشخوار ذهنی گرایش به فکر کردن به مسائل اضطراب آور و پریشان کننده ای همچون تجربه های تلخ، مشکلات روزمره و موقعیت های تروماتیک است، بدون اینکه شخص تلاشی برای حل مسئله داشته باشد. این افکار که مزاحم و آزار دهنده هستند به صورت خودآگاه یا ناخودآگاه، بروز پیدا می کنند. به بیان دیگر ریشه نشخوار فکری، افکاری مزاحم و آزاردهنده است که فرد از آنها برای رهایی یافتن از نگرانی ها و اضطراب هایش استفاده می کند.
تعریف مفهومی و عملیاتی نشخوار فکری
ریشه نشخوار فکری می تواند عوامل متعددی باشند که زمینه ساز بروز این افکار مزاحم و آزاردهنده می شود. انسان در این حالت تلاش می کند تا پاسخی برای استرس هایش بیابد اما این افکار مزاحم و منفعلانه، آزار دهنده هستند و راه حلی به همراه ندارند. عوامل بروز این حالت به رخدادهای گذشته، حال یا نگرانی نسبت به آینده مربوط هستند. تفاوت نشخوار فکری و وسواس فکری ، عوارض نشخوار فکری و برخی از محرک هایی که می تواند زمینه ساز افکار مزاحم و آزاردهنده باشند مورد مطالعه قرار گرفته اند. برخی از محرک ها می توانند شامل موقعیت استرس زا، رویدادها و تجارب تلخ یا تروماتیک، کمال گرایی، عزت نفس کم، اعتماد به نفس پایین، ترس و نگرانی درباره آینده باشند. برخی بر این عقیده اند که نشخوار فکری می تواند جنبه های مثبتی نیز داشته باشد. اما در واقع این حالت با تجزیه و تحلیلی که منطقی و کارآمد باشد تفاوت دارد و در نتیجه نمی تواند جنبه ی مثبتی داشته باشد. با اینکه نشخوار ذهنی یک اختلال روان شناختی نیست، اما می تواند زمینه ساز بروز اختلالات روان شناختی گوناگون در فرد شود. افراد در این حالت دچار آسیب هایی می شوند که آسیب عمده ای که به فرد در این حالت وارد می شود، اتلاف وقت و احساس خستگی ذهنی است. یک روانپزشک در طول روز با بیمارانی مواجه می شود که ساعت ها به نشخوار فکری می پردازند، بنابراین از عملکرد خود باز می مانند و نمی توانند به کارهای خود از جمله کار، تحصیل، امور شخصی و دیگر مسائل بپردازند، زیرا در تمام مدت و صبح تا شب ساعت ها روی یک موضوع به طور مداوم نشخوار کرده اند. فردی که دچار این حالت است، انرژی زیادی را از دست می دهد. زیرا مغز فرد در تمام روز فعال است و انرژی مصرف می کند. گاه فرد دچار پرخوری عصبی می شود و این امر خود باعث افزایش وزن در این افراد می شود.
