اختلال کمالگرایی منفی
کمال گرایی اگرچه در ابتدا ممکن است به عنوان امری مثبت به نظر بیاید، اما در واقع با توجه به نتایج منفی مانند اضطراب، افسردگی، اختلال خوردن، تیک و غیره که در پی دارد، پدیده ای منفی است. اختلال کمالگرایی منفی باعث می شود تا افراد در همه جا و همیشه بدون در نظر گرفتن شرایط موجود و محیط، بخواهند تا بهترین عملکرد را کسب نمایند. این افراد در درون خود فشاری دایمی احساس می کنند که باید برای هدف هایی غیرواقع بینانه تلاش نمایند. این افراد استانداردهایی نامعقول و بالا برای خود دارند و در درون خود بایدهایی دارند که با واقعیت های دنیا تناسبی ندارد. کمال گرا بودن مسیر رسیدن به هدف یا حتی رسیدن به بهترین سطح را با چالش بیشتری مواجه می کند. افراد کمال گرا بسیار شبیه به افراد موفق به نظر می آیند اما در واقع با آنها تفاوت هایی اساسی دارند. اختلال کمالگرایی منفی باعث می شود تا افراد مبتلا اهداف بالایی را برای خود تعیین کرده و برای آنها سخت تلاش کنند. افراد موفق از انجام یک کار و دستیابی به موفقیت راضی می شوند اما افراد کمال گرا چیزی کمتر از کمال نمی پذیرند. زیرا در نظر این افراد چیزی که فقط تقریبا کامل باشد، به عنوان شکست تلقی می شود. در حالی که افراد موفق می توانند از مسیری که برای رسیدن به یک هدف طی می کنند لذت ببرند، کمال گراها تنها و تنها هدف را می بینند و هیچ چیز دیگری برایشان به اندازه ی هدف مهم نیست. آن ها آنقدر نگران رسیدن به هدف هستند که نمی توانند از پیمودن مسیر رشد و تلاش های خود در این مسیر لذت ببرند. در نتیجه ی این رفتارها معمولا کمال گرایی و افسردگی ارتباط تنگاتنگی با هم دارند و در اغلب موارد افراد کمال گرا به افسردگی هم مبتلا می شوند.
