خود شیفته افسرده
اختلال شخصیتی خودشیفتگی یکی از مهم ترین و رایج ترین انواع اختلالات شخصیتی است که در افراد بروز می کند. این افراد دارای اختلالات شخصیت نمایشی هستند و خود را شخصیتی بسیاری مهم و برجسته می دانند. این افراد خود را بسیار خاص و بزرگ می دانند و در هر موردی برتری حس می کنند و لیاقت و توانایی خود را بالاتر از دیگران می دانند. خود شیفته افسرده همیشه خود را مرکز هر رویداد و اتفاقی می داند و این حس را دارد که دیگران باید در خدمت آنها باشند. از آنجایی که فرد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته همواره خود را از همه مهم تر می داند، در نتیجه در نظر او مشکلات و مسائل دیگران بسیار بی ارزش و بی اهمیت و کوچک است. بهترین تعریف از این اختلال این است که فرد مبتلا آنچنان درگیر خویش است و خود را دوست دارد که جز خودش نمی تواند اشخاص دیگر را ببیند و اهمیتی به دیگران نمی دهد. این اختلال شخصیتی، فرد را در بسیاری از جنبه های زندگی و به ویژه روابط اجتماعی با دیگران دچار مشکل می کند. این افراد عموما در میان دیگران محبوب نبوده و به عنوان یک شخصیت غیرقابل تحمل شناخته می شوند. افرادی با اختلال شخصیت خودشیفته مستعد افسردگی هستند. خود شیفته افسرده در برابر هر موقعیت و شرایطی فشار زیادی را تجربه می کند و در نتیجه با یک مخالفت کوچک نیز ممکن است به سمت افسردگی برود. این افراد اگر چه در ظاهر با اعتماد به نفس بالایی به نظر می آیند، اما در واقع اعتماد به نفس ضعیفی دارند و هر لحظه ممکن است نسبت به این احساس خود دچار تزلزل شوند. اختلال خود شیفته افسرده نیاز به تشخیص دقیق توسط روانشناس و روانپزشک دارد. بنابراین نمی توان صرفا با دیدن برخی از علائم این اختلال نظر قطعی صادر کرد و یک فرد را به عنوان شخصیت خودشیفته معرفی نمود.