هیپوکندریا یا خودبیمارانگاری

هیپوکندریا یا خودبیمارانگاری

اختلال هیپوکندریا یا خودبیمارانگاری ، به معنای ترس مداوم از ابتلا به بیماری، یک نوع اختلال اضطرابی است که افراد را مورد تأثیر قرار می‌دهد. افراد مبتلا به این اختلال، با وجود عدم وجود علائم یا علائم کم، دائماً احساس ترس و توهم از ابتلا به بیماری جدی یا تهدیدکننده دارند. این افراد به طور مداوم به دنبال نشانه‌های بیماری در بدن خود می‌گردند و تمایل دارند هر نشانه‌ای را به عنوان نشانه‌ای از بیماری جدی تفسیر کنند.

اختلال هیپوکندریا باعث می‌شود که فرد به طور غیرمنطقی و بیش از حد نگرانی کند و اغلب به توهمات در مورد ابتلا به بیماری‌های جدی مبتلا شود. برخی از افراد ممکن است تمرکز خاصی را بر روی یک عضو خاص از بدن خود، مانند قلب یا ریه‌ها، داشته باشند و این تمرکز می‌تواند به یک شکل اضطرابی و وسواسی تبدیل شود.

اختلال هیپوکندریا ممکن است برای مدت‌های زمانی مختلف از زندگی فرد تأثیرگذار باشد، باعث نگرانی و استرس مداوم شود و در نتیجه، کیفیت زندگی را کاهش دهد. این اختلال می‌تواند تأثیرات منفی بر روابط اجتماعی، شغلی و روانی فرد داشته باشد و در برخی موارد، به تشدید مشکلات روانی مانند افسردگی یا اضطراب منجر شود.

هیپوکندریا یا خودبیمارانگاری

علائم هیپوکندریا (خودبیمارانگاری):

علائم اصلی:

• نگرانی مداوم و بیش از حد در مورد ابتلا به بیماری های جدی: افراد مبتلا به هیپوکندریا، به طور مداوم در حال تجزیه و تحلیل علائم جسمی خود هستند و هر گونه تغییر جزئی را به عنوان نشانه ای از یک بیماری خطرناک تلقی می کنند.
• ترس و اضطراب شدید: این ترس و اضطراب می تواند در طول روز و حتی در شب نیز وجود داشته باشد و به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد تاثیر بگذارد.
• اشتغال ذهنی با بیماری: فرد مبتلا به هیپوکندریا، دائماً در حال مطالعه در مورد بیماری ها، جستجوی علائم در اینترنت و صحبت با دیگران در مورد بیماری های خود است.
• مراجعه مکرر به پزشک: علی رغم اطمینان پزشکان، فرد مبتلا به هیپوکندریا به طور مکرر به پزشک مراجعه می کند و به دنبال آزمایش های مختلف برای تشخیص بیماری است.
• عدم اعتماد به نظرات پزشکی: حتی اگر پزشک هیچ مشکلی را پیدا نکند، فرد مبتلا به هیپوکندریا ممکن است به نظرات او اعتماد نکند و به دنبال نظر پزشکان دیگر باشد.

علائم ثانویه:

• افسردگی: اضطراب و ترس مداوم می تواند منجر به افسردگی شود.
• اختلال اضطراب فراگیر: فرد ممکن است در مورد مسائل مختلفی غیر از سلامتی خود نیز دچار اضطراب شود.
• اختلال وسواس فکری-عملی: فرد ممکن است به طور وسواس گونه ای در مورد سلامتی خود و یا انجام رفتارهای خاصی برای جلوگیری از بیماری، فکر کند یا عمل کند.
• مشکلات اجتماعی: ترس و اضطراب مداوم می تواند باعث انزوای اجتماعی و دوری از فعالیت های اجتماعی شود.

هیپوکندریا یا خودبیمارانگاری

درمان هیپوکندریا یا خودبیمارانگاری :

هیپوکندریا یا خودبیمارانگاری، اختلالی روانی است که در آن فرد به طور مداوم و افراطی نگران سلامتی خود است و تصور می‌کند که به بیماری‌های جدی مبتلا شده است. این نگرانی‌ها علی‌رغم معاینات و آزمایشات پزشکی متعدد که هیچ مشکلی را نشان نمی‌دهند، همچنان ادامه دارد.

درمان هیپوکندریا معمولاً شامل ترکیبی از روان‌درمانی و دارودرمانی است:

روان‌درمانی:

• درمان شناختی رفتاری (CBT): این نوع درمان به فرد کمک می‌کند تا افکار و باورهای منفی خود را در مورد سلامتی‌اش شناسایی و تغییر دهد. CBT همچنین به فرد می‌آموزد که چگونه با اضطراب و نگرانی خود مقابله کند.
• درمان روان‌پویشی: این نوع درمان به بررسی ریشه‌های اضطراب و نگرانی فرد در دوران کودکی و تجارب گذشته او می‌پردازد.

دارودرمانی:

• داروهای ضد اضطراب: این داروها می‌توانند به کاهش اضطراب و نگرانی فرد کمک کنند.
• داروهای ضد افسردگی: این داروها می‌توانند به بهبود خلق و خو و کاهش علائم افسردگی که ممکن است با هیپوکندریا همراه باشد، کمک کنند.

راهکارهای دیگر:

• ورزش منظم: ورزش می‌تواند به کاهش اضطراب و بهبود سلامت کلی فرد کمک کند.
• تغذیه سالم: داشتن یک رژیم غذایی سالم می‌تواند به بهبود سلامت جسمی و روانی فرد کمک کند.
• خواب کافی: خواب کافی برای سلامت جسمی و روانی فرد ضروری است.

هیپوکندریا یا خودبیمارانگاری

نکاتی برای درمان هیپوکندریا:

• به دنبال کمک تخصصی باشید: اگر فکر می‌کنید که به هیپوکندریا مبتلا هستید، مهم است که به دنبال کمک تخصصی باشید. یک روانشناس یا روانپزشک می‌تواند به شما در تشخیص و درمان این اختلال کمک کند.
• در مورد علائم خود با پزشک خود صحبت کنید: اگر علائم جسمی دارید، مهم است که آنها را با پزشک خود در میان بگذارید. پزشک شما می‌تواند به شما در تشخیص و درمان هر گونه بیماری جسمی که ممکن است داشته باشید، کمک کند.
• از جستجوی مداوم اطلاعات در مورد بیماری‌ها خودداری کنید: جستجوی مداوم اطلاعات در مورد بیماری‌ها می‌تواند اضطراب و نگرانی شما را افزایش دهد.
• به خودتان ایمان داشته باشید: به یاد داشته باشید که شما به اندازه کافی قوی هستید که با این اختلال کنار بیایید.

درمان هیپوکندریا ممکن است زمان‌بر باشد، اما با صبر و حوصله و تلاش می‌توانید بر این اختلال غلبه کنید.

گروه مشاورین کلید