اختلال توهم و هذیان
اختلالات روانی سایکوتیک نوعی بیماری روانی هستند که فرد مبتلا ارتباط خود با واقعیت را از دست می دهد. این بیماران معمولا دچار اختلال توهم و هذیان می شوند. توهم به معنی درک اشتباه چیزی است که هیچ پایه و اساس واقعی ندارد. این اختلال ممکن است به شکل شنیداری، دیداری، بویایی و یا لمسی باشد. اما هذیان نوعی اندیشه ی اشتباه و نادرست است که با واقعیت همخوانی ندارد. فردی که به این اختلالات دچار می شود نمی تواند به درستی فکر کند و پاسخ به احساسات دیگران و درک واقعیت برای او بسیار دشوار می شود. افراد در این حالت قضاوت درستی ندارند و از درک واقعیت عاجز می شوند. در اختلال توهم و هذیان تشخیص بین توهم و هذیان ممکن است گاهی کمی دشوار باشد. اما لازم است تا این تشخیص میان توهم و هذیان صورت بگیرد تا بتوان در روابط بیماران مبتلا به این اختلالات از بروز رفتارهای خشونت آمیز جلوگیری نمود. اختلال توهم و هذیان مشابه هستند اما تفاوت های چشمگیری هم دارند. هر دوی این اختلالات به دلیل بیماری های روانی همچون اسکیزوفرنی یا اختلال دو قطبی ایجاد می شوند. اما تفاوت آنها در این است که توهم چیزهایی هستند که حس می شوند اما واقعی نیستند، در حالی که هذیان باورهایی نادرست هستند. اختلال توهم و هذیان به تنهایی نگران کننده نیستند، اما اگر بروز آنها در طولانی مدت اتفاق بیفتد باید به فکر درمان بوده و به پزشک و یا روان پزشک مراجعه نمود. توهم و هذیان از علائم مشخص روان پریشی و بیماری های روانی هستند. برای این اختلالات می توان به دلایل و عوامل دیگری از جمله شرایط پزشکی و جسمی نیز اشاره کرد. گرچه دلیل اصلی و مشخص این اختلالات شناخته نشده است اما می توان گفت بروز اختلالات سایکوتیک در افراد به دلیل چندین عامل همچون سابقه ی خانوادگی، تاثیر وراثت و ژنتیک است رخ می دهد.