اختلال سو مصرف الکل
افراد درگیر با اختلال سو مصرف الکل مصرف الکل را به عنوان راهکاری برای کم کردن عصبانیت و بالا بردن مقاومت خود در برابر استرس های روزمره معرفی می کنند. نظریه های روان شناختی تا حدی با این مشاهده موافق است که در افراد غیر الکلی، مصرف مقدار کمی الکل در شرایط ناآرام و پرتنش می تواند احساس بهبود ارتباط با دیگران را به همراه داشته باشد. اما در میزان مصرف بالا، مخصوصا در زمان کاهش الکل خون در بیشتر اوقات عصبانیت و تنش عضلانی به همراه می آورد. به این ترتیب مشاهده می شود که آثار تنش زدایی الکل برای افراد غیر الکلی اتفاق می افتد. درک مشکل اختلال اختلال سو مصرف الکل برای غلبه بر این مشکل و اقدام در جهت کاهش مصرف و ترک کامل آن لازم است. مصرف الکل می تواند بر تمام جنبه های زندگی شخص تاثیر بگذارد. مصرف طولانی مدت الکل می تواند سبب ایجاد عوارض جدی در بدن فرد شده و تمام اعضای حیاتی بدن از جمله مغز را تحت تاثیر قرار میدهد. به همین دلیل تغییرات رفتاری ناخوشایند در فرد مبتلا بروز پیدا می کند. انواع سرطان های دستگاه گوارش، بیماری های مزمن کبدی، مشکلات قلبی و فشار خون، بخشی از مشکلاتی است که در اثر مصرف الکل ایجاد می شوند. درمان فرد الکلی پس از تشخیص شامل سه مرحله است: مداخله، سم زدایی و بازپروری. پیامدهای اجتماعی مصرف بیش از حد الکل، می تواند به اندازه ی آثار مخرب جسمانی آن خطرناک باشد. برهم زدن ثبات عاطفی، ایجاد مشکلات اقتصادی، از دست دادن شغل و کاهش توانایی فرد در ایجاد و حفظ روابط رضایت بخش و پایدار مخصوصا با افراد نزدیک و خانواده، از آسیب های مهم اختلال مصرف الکل می باشد. افراد مبتلا به اختلالات مصرف الکل در بسیاری از موارد به اختلال افسردگی اساسی دچار می شوند.