اختلال پرخاشگرانه سادیستیک
افراد مبتلا به اختلال پرخاشگرانه سادیستیک از مشاهده ی رنج و عذاب و ناراحتی دیگران لذت می برند. این افراد تمایل دارند تا شخصا وارد عمل شده و اعمال آزارگرانه را انجام دهند زیرا از انجام دادن چنین اعمالی لذت می برند. چنین افرادی پرخاشگر هستند و دیگران را تحقیر می کنند و ظالم و بی رحم به نظر می آیند. رفتار این افراد از طریق ایجاد ترس در دیگران یا رفتارهای خشونت آمیز نسبت به آن ها باعث آزار آنها می شود. افرادی که مورد هدف اختلال شخصیت سادیستیک قرار می گیرند معمولا سعی دارند که افرادی را که ضعیف تر از خودشان هستند و یا جایگاه پایین تری دارند – کودکان، بیماران، افراد زندانی و … – به شدت و به صورت غیرمعمولی، تحت سلطه ی خود دربیاورند. نمونه ی این افراد کسانی هستند که اعمالی مانند سرقت کودکان یا تجاوز جنسی به دیگران را انجام می دهند و مبتلا به اختلال پرخاشگرانه سادیستیک هستند. برای اینکه چنین ویژگی هایی را بتوان به وجود اختلال شخصیت سادیستیک نسبت داد، باید این ویژگی ها درمورد افراد مختلفی وجود داشته باشد نه فقط درمورد یک شخص خاص. در مورد علل وراثتی و ژنتیکی برای اختلال شخصیت سادیستیک شواهد کمی وجود دارد و بیشتر علل مطرح شده درمورد این اختلال، محیطی هستند. یکی از دلایل احتمالی که درباره افراد دچار اختلال شخصیت سادیستیک مطرح می شود، این است که این افراد معمولا در کودکی خود، به شدت و دائما مورد سوء استفاده ی فیزیکی، هیجانی و یا جنسی قرار گرفته اند. به علت وجود همین تجربه های ناخوشایند در کودکی و یا دوران بلوغ، اختلال پرخاشگرانه سادیستیک می تواند بروز پیدا کند. این نوع از اختلال شخصیتی می تواند در افراد مبتلا از طریق مشاهده ی چنین رفتارهای خشنی در سایر افراد، از جمله والدین و نزدیکان، شکل بگیرد.
