اختلال مرزی
در اختلال شخصیت مرزی نوعی بی ثباتی در تمامی جنبه های زندگی فرد مشاهده می شود و گویی فرد مبتلا بر روی لبه ی یک مرز در حال حرکت است؛ در نتیجه امکان دارد تا در هرلحظه از یک سوی مرز سقوط کند. افراد مبتلا به اختلال مرزی با بروز رفتارها و عواطف ناپایدار از خود، در گروه افراد روان پریش جای می گیرند. افراد دارای اختلال شخصیت مرزی در یک لحظه شاد و خوشحال و لحظه ای دیگر افسرده و منزوی هستند. این افراد ممکن است در یک لحظه خونسرد و بی احساس و در لحظه ای دیگر بسیار عصبی و پرخاشگر ظاهر شوند. به دلیل این گونه رفتارها و تغییر ناگهانی و سریع احساسات در افراد مبتلا به این اختلال، مشکلات این اختلال در ظاهر افراد مشهود است. این افراد از تنهایی هراس دارند و از شخصیتی غیرقابل پیش بینی برخوردار هستند. به همین جهت و به منظور رها شدن از تنهایی به برقراری تعامل و ارتباط با افراد غریبه گرایش دارند. این عارضه علائم و مشخصاتی دارد و براثر عوامل مختلفی به وجود می‌آید. افرادی که به اختلال مرزی مبتلا هستند مدام سعی می کنند که از احساسات طرد و رهاشدگی دوری کنند. به همین دلیل رفتارهای تکانشی همچون آسیب زدن به خود و رفتارهای خودکشی در آنها بروز پیدا می کند. این افراد روابط متزلزل و ناپایداری با افراد خانواده، فامیل و دوستان دارند. گاهی این افراد خیلی زود و شدیدا به فردی علاقه مند می شوند و به همان شکل نیز خیلی سریع و ناگهانی علاقه ی خود را از دست می دهند و حتی ممکن است از آن شخص متنفر شوند. برای افراد دارای این اختلال، هر جدایی باعث واکنش شدید طردشدگی خواهد شد و هنگامی که به هر دلیل شخص یا چیزی که به آن علاقه دارند از پیش آنها برود، دچار احساس انزوا و پوچی می شوند.
