اختلال شخصیت اجتنابی
افراد مختلف دارای ویژگی های شخصیتی متفاوتی می باشند و در واقع همین تفاوت ها درشخصیت انسان هاست که آنها را از یکدیگر متمایز می کند. تیپ های شخصیتی مختلفی وجود دارند که هر یک ویژگی های مخصوص خود را دارا هستند و این ویژگی های خاص مشخص می کنند که افراد در چه گروهی از شخصیت ها قرار می گیرند. اختلال شخصیت اجتنابی یکی از این ویژگی ها می باشد. گاهی ویژگی های شخصیتی باعث می شوند که نظم زندگی شخص به هم خورده و توان کنترل اوضاع از دست او خارج شود. برخی از ویژگی های شخصیتی فرد را با مشکلاتی در زندگی فردی و اجتماعی روبرو می کند. افرادی که از ابتلا به اختلال شخصیت اجتنابی یا دوری گزین رنج می برند، کسانی هستند که از حضور در موقعیت های اجتماعی اجتناب می کنند. این اجتناب به این دلیل است که از طرد شدن و قضاوت شدن توسط دیگران وحشت دارند. بسیاری از افراد مبتلا به این اختلال، از وضعیت خود آگاه هستند و تمایل دارند تا در جهت بهبودی خود گام بردارند. این دسته از افراد به طور معمول پاسخ بسیار خوبی به درمان های مشاوره و رفتاردرمانی می دهند. گروهی از این افراد در زمانی که وارد یک جمع می شوند دچار ترس و اضطراب می گردند. گروهی دیگر نیز در زمان ورود به جمع دچار ترس یا اضطراب نمی گردند؛ بلکه زمانی که از قرار باشد در این جمع از خود عملکردی ارائه دهند، دچار ترس می شوند. یعنی ترس و اضطراب شدید آنها درموقعیت های عملکردی یا اجتماعی اتفاق می افتد. افراد دچار این اختلال به طور کلی دارای الگوی رفتاری پایدار و مغایر با هنجارهای فرهنگی و رفتارهای نرمال از نظر جامعه می باشند که همین امر باعث رنج خود یا اطرافیان آنها می شود. این افراد عموما اعتماد به نفس اجتماعی پایینی دارند.
