پرخاشگری یکی از مسائل اجتماعی رایج و یک مشکل جدی در جوامع ما است که به وجود آمده و در بزرگسالان به ویژه به عنوان یک مشکل روانشناختی شناخته می‌شود. این رفتارهای خشونت‌آمیز و تخریبی، به عنوان یک پدیده ناسالم در جوامع ما رخ می‌دهد و می‌تواند اثرات بسیار زیانباری روی افراد و جوامع داشته باشد. پرخاشگری در بزرگسالان می‌تواند به صورت جسمانی و حتی عاطفی رخ دهد و می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند استرس، نارضایتی، مشکلات روابطی و افکار منفی باشد. با توجه به اهمیت و جدیت این مسئله، درمان پرخاشگری در بزرگسالان از اهمیت بسیاری برخوردار است .
درمان پرخاشگری در بزرگسالان می‌تواند شامل یک رویکرد چندمنظوره باشد و به ترکیب مداخله‌های روانشناختی، روش‌های رفتاری، مشاوره فردی و در برخی موارد مصرف داروها برای کنترل سیستم عصبی مرتبط با پرخاشگری متکی باشد. در زیر تعدادی از رویکردها و روش‌های درمانی برای پرخاشگری در بزرگسالان آورده شده است :
1-مشاوره روانشناختی: درمانگر متخصص در روانشناسی و روان‌پزشکی می‌تواند به بررسی علل و مسائل روانی عمده که ممکن است منجر به پرخاشگری شود، بپردازد. این رویکرد برای بهبود مهارت‌های ارتباطی، مدیریت خشم و استرس، خودآگاهی و افزایش راهکارهای مشکل‌حلی مؤثر است .
2-آموزش مدیریت خشم: افرادی که به مشکلات پرخاشگری مبتلا هستند، می‌توانند از طریق آموزش مدیریت خشم و مهارت‌های فراگیری برای کنترل عواطف خود استفاده کنند. این شامل تمرینات تنفس عمیق، تمرینات آرامش و تقویت مهارت‌های حل مسئله است.
3-مداخله‌های رفتاری: استفاده از تکنیک‌هایی مانند تقویت مثبت، تعلیم و تربیت، جریمه‌های منصفانه و تنبیه مناسب برای تقویت الگوهای رفتاری مثبت و کاهش پرخاشگری.
4-درمان دارویی: در برخی موارد، پزشک می‌تواند داروهای ضداضطراب، ضدافسردگی یا داروهای دیگر را تجویز کند.
